Osman Yüksel Serdengeçti

[Ramazan Oğuz]

Artık iş kalmadı yarenler bizde

Tökezliyor olduk yazıda, düzde

Şairdik, hatiptik, yazardık sözde

Ekmeği yemeğe ağızda diş yok

Dedik ya efendim bizlerde iş yok

Sağ yanım titriyor, sol yanım tutmaz

Nabzım tekler durur, muntazam atmaz

Ayağım bir türlü ileri gitmez

Ağzım her an kuru, gözümde yaş yok

Artık bundan böyle bizlerde iş yok

Bir secdeye varsam başım dolanır

Ne yesem içsem midem bulanır

Bütün dertler birbirine ulanır

Yuvamız da bomboş, uçacak kuş yok

Hayra yorulacak hayal yok, düş yok

İki adım atsam durmaz düşerim

Eski hallerime şimdi şaşarım

Allah’ım ben böyle nasıl yaşarım

Kendimi kollayacak gövdede baş yok

Bağrıma basacak evlat yok, eş yok

Yaşıtlarım birer birer ölüyor

Yeşil yaprak kara toprak oluyor

Azrail de başucumda soluyor

Üstüme dikmeğe ağaç yok, taş yok

Arkamdan vermeye yemek yok, aş yok

OSMAN YÜKSEL SERDENGEÇTİ ( AKSEKİLİ)